இரவு எட்டரை மணி இருக்கும். வீட்டிற்குள் நுழைந்தேன். எனக்காகக் காத்திருந்த இந்து எழுந்து வந்தாள். சாப்பிட உட்கார்ந்தேன். அவள் கைகளைச் சட்டெனப் பிடித்துக்கொண்டேன்.
“உன்கிட்ட கொஞ்சம் பேசணும்.’’
அவள் மௌனமாகப் பரிமாறினாள். தானும் சாப்பிட ஆரம்பித்தாள். அவள் கண்களைப் பார்த்தேன். சொல்ல முடியாத சோகம்.
எப்படிச்சொல்வது, எப்படி ஆரம்பிப்பது, என் மனதில் இருப்பதைச் சொல்லியாக வேண்டும்.